Κόκκινος, Διονύσιος

(Πύργος 1884 – Αθήνα 1967). Ιστορικός, δημοσιογράφος, λογοτέχνης και ακαδημαϊκός. Φοίτησε στην ιατρική σχολή, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και τη λογοτεχνία. Στη διάρκεια των σπουδών του ίδρυσε τη σοσιαλιστική εφημερίδα Μέλλον (1908-9), γύρω από την οποία συσπειρώθηκαν παλιοί σοσιαλιστές και φοιτητές. Πολλές αθηναϊκές εφημερίδες δημοσίευσαν δημοσιογραφικές και φιλολογικές μελέτες του. Ο Κ. ασχολήθηκε με την κριτική του θεάτρου και της τέχνης, με το χρονογράφημα, το μυθιστόρημα, το διήγημα και την ιστορία. Διετέλεσε διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης (1935-54) και απέκτησε τον τίτλο του ακαδημαϊκού το 1950. Συμμετείχε στον πόλεμο του 1912-13 και κυκλοφόρησε σε 4 τόμους τις εντυπώσεις του το 1914. Τα κυριότερα έργα του, Οι δύο πόλεμοι1940-41 (1945) και Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 (12 τόμοι, 1932-62), συνέβαλαν αποφασιστικά στη μελέτη της νεοελληνικής ιστορίας. Τα λογοτεχνικά έργα του Κ. εντάσσονται στη νατουραλιστική σχολή και αποκαλύπτουν κύριες πτυχές της ζωής της αθηναϊκής αστικής τάξης. Τα πιο σημαντικά τιτλοφορούνται Η κυρία με το άσπρο άλογο (1921), Μυστική φωλιά (1943), Ίλιγγος (1938), Μια τουφεκιά στο γαλάζιο νερό (1943) και Ο Αλέξης ο αμαξάς (1945). Ο ιστορικός, λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Διονύσιος Κόκκινος.